آموزش تئوری اتوبوس سواری حرفه ای!
اتوبوس سواری حرفه ای در منطقه GTA نیز مانند خرید در کانادا نیاز به گذراندن یک دوره عملی و اخذ گواهی نامه!! در خطوط مختلف را دارد اما از آن جایی که بنده حقیر در منطقه ای از تورنتوی بزرگ زندگی و کار می کنم که تنها نیاز به استفاده از دو نوع سرویس ویوا و YRT را دارم، خوشبختانه یا متاسفانه تخصصم به سواری گرفتن از این دو نوع سرویس محدود شده و از سرویس های GO، TTC، مترو و .. چندان اطلاعاتی ندارم اما همین دو سرویس نیز حرف های زیادی برای گفتن دارند، حال تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
با این حال جای نگرانی نیست و با یکی دو بار استفاده هر سرویسی همه ناشی گری ها رفع شده و به سلامتی خودتان می شوید یک پا اتوبوس سوار حرفه ای!
ابتدا اجازه دهید یک پایانه اتوبوس رانی معروف را معرفی کنم که به دلیل موقعیت مکانی اش و آغاز سفر بسیاری از مسافران برای رسیدن به دیگر نقاط شهر از آنجا، شناختنش اهمیت دارد و آن جایی نیست جز ایستگاه مشهور فینچ که پایانه مسافربری 2 تا از اتوبوس های ویوا (بلو و پینک)، 12 خطYRT (York Region Transit) و اصلی ترین اتصال به شبکه متروی TTC (شبکه متروی تورنتو) است.
جوانان پرسرعت ویوا!
اتوبوس های ویوا خطوط بلو Blue، پرپلPurple ، پینک Pinkو … را شامل می شود. البته رنگ همه این اتوبوس ها آبی (بلو) است و این نام های رنگی غلط انداز فقط برای خطوط تعریف شده نه رنگ اتوبوس! ماه های اول آرزو به دل مانده بودم که یک اتوبوس پینک یا پرپل ببینم اما بعدها فهمیدم ای دل غافل خبری از این رنگ های شاد خانم پسندانه! نیست و تنها روی بورد جلوی اتوبوس نوشته خط پینک یا پرپل!
خط بلو دو اتوبوس دارد که هر دو مسیر مستقیمی را در امتداد خیابان یانگ (رو به شمال) می پیمایند تا به پایانه «برنارد» یا «نیومارکت» برسند و به تبع در مسیر بالعکس به سمت ایستگاه فینچ (رو به جنوب) حرکت می کنند. اتوبوس های ویوا پرپل (کاملاً) و پینک (نسبتاً) شرقی غربی حرکت می کنند و هر 4 اتوبوس در ایستگاه ریچموند هیل سنتر Richmond Hill Centre که یک پایانه عمومی است (مثل یک ترمینال کوچک) توقف کوتاهی دارند تا مسافران بتوانند در صورت نیاز خطوط خود را عوض کرده یا از سرویس GO استفاده کنند. با نزدیک شدن به ایستگاه ریچموندهیل سنتر خانم گوینده خوش صدای اتوبوس نام ایستگاه و امکان جابه جایی و تغییر اتوبوس و خطوط را متذکر می شود. البته این خانم خوش صدا همیشه علاوه بر اسکرین نصب شده در داخل اتوبوس، نام ایستگاه بعدی را اعلام می کند! به این ترتیب جایی برای عذر و بهانه برای از دست دادن ایستگاه باقی نمی ماند!!!
لاک پشت های پیر YRT!
یکی دیگر از سرویس های اتوبوس رانی تورنتوی بزرگ، YRT است با خطوط بسیار و در هر خط ایستگاه های فراوان. این اتوبوس ها راه نیفتاده می ایستند و سرعتشان به لاک پشت می ماند! نسبت به ویواها دیرتر می آیند و می رسند اما به دلیل بیشتر بودن تعداد و نزدیک بودن فواصل ایستگاه ها در مقایسه با ویوا، مسافر را در محل نزدیک تری نسبت به مقصد پیاده می کنند که مسلماً در زمهریر زمستان و ظهرهای تب دار تابستان غنیمتند (البته اگر مسافر پیش رسیدن این اتوبوس ها از سرما یا گرما تلف نشده باشد). دانستن جدول زمان بندی ترددشان که از طریق وب سایت قابل دسترسی است برای جلوگیری از اتلاف وقت مفید است. در صورت عدم دسترسی به وب سایت می توان با گرفتن شماره تلفن درج شده روی ستون هر ایستگاه و اعلام کد ایستگاه مربوطه از زمان رسیدن اتوبوس بعدی مطلع شد و یا به صورت سنتی در ایستگاه مربوطه مرتب پا به پا شد و هر از چند گاهی یک پوف بلند کشید و …!!!
تهیه بلیط
به منظور ارائه بلیط و نشان دادن شخصیت! می توان به چند روش عمل کرد:
بلیط های ماهانه (مانتلی پس Monthly Pass)
می توان چند روز قبل از شروع ماه جدید یک مانتلی پس خرید و با خیال راحت یک ماه تمام در هر زمان در زون 1 Zone(محدوده) یا زون 1 و 2 (بسته به این که بلیط زون 1 یا هر دو زون خریداری شود) بلو و YRT سواری کرد. زون یک از ایستگاه فینچ آغاز و تا ایستگاه کینگ ادامه دارد و پس از آن زون 2 محسوب می شود پس مثلاً در صورت رفت و آمد به شهر آرورا Aurora و نیومارکت Newmarket بهتر است بلیط دو زونه خریداری شود. چیزی شبیه پول زور بده است! اما چاره ای نیست و تغییر قلمروها! هزینه برمی دارد!
مسوولان خطوط ویوا و YRT اصرار دارند که این دو سرویس مثل سس قرمز و سیب زمینی سرخ کرده، یا چه می دانم قهوه و شیر، و … هستند و با هم معنی می دهند!! باور کنید شوخی نمی کنم! در تلویزیون های تبلیغاتی نصب شده در اتوبوس مرتب این شعار را نشان می دهند. به این ترتیب مسافران همیشگی این اتوبوس ها با خرید این بلیط های 105 دلاری دیگر نه نگران خدشه دارشدن شخصیت خود هستند و نه مدام در پی خرید بلیط و گشتن دنبال پول خرد!
لازم بذکر است که باید این بلیط ها را برای مقاصد مالیاتی نگه داشت هرچند خدا می داند چند دلار آن را پس می دهند!
بلیط های ده تایی
در صورت استفاده گذری از اتوبوس، تهیه بلیط های 10 تایی به قیمت 26 دلار مقرون به صرفه است و باید هر بار یک بلیط ناقابل را در دستگاه تعبیه شده در ایستگاه اتوبوس (برای بلو) و دستگاه تعبیه شده در داخل اتوبوس (برای اتوبوس های YRT) وارد کرد. دستگاه های موجود در ایستگاه ها، گوشه بلیط را قطع کرده، روی آن تاریخ همان روز و زمان دو ساعت بعد را درج و به اصطلاح آن را ولید Valid (معتبر) می کند و پس می دهند به این معنا که بلیط فوق در این روز و در آن مدت خاص معتبر است. برای YRT هم که پس از واردشدن باید بلیط را در دستگاهی که به همین منظور جلوی چشم راننده تعبیه شده وارد کرد تا در ازای آن ترانسفر Transfer گرفت. بر روی این برگه نیز تاریخ همان روز و زمان دو ساعت بعد درج شده و قبل از سررسید آن می توان بدون پرداخت هزینه دیگر از اتوبوس های YRT و ویوا استفاده کرد اما نه مثلاً برای مترو! البته این قضیه ولیدیتی Validity (اعتبار) فقط در مورد همین بلیط های تک صدق می کند چراکه مانتلی پس ها (ماهانه) خودشان نامحدود هستند و همیشه و همه وقت می توان از آن ها در زون مربوطه استفاده کرد.
بلیط ولیدشده در ایستگاه ها (مخصوص بلو) را می توان در مدت اعتبار دو ساعته برای YRT استفاده کرد و بالعکس ترانسفرهای YRT که راننده بابت پرداخت بلیط ارائه کرده را برای بلو (همان قضیه سیب زمینی سرخ کرده و سس!!) اصل کلی این است که بلیط ها و ترانسفرهای این دو سرویس را می توان به جای هم استفاده کرد.
بلیط درجا!!
در صورت نداشتن بلیط، طبق معمول پول حلال مشکل است فقط باید حواستان باشد که سکه و همه مدل پول خرد همراه داشته باشید چراکه در هیچ کدام از دستگاه های پول خوار! درون ایستگاه ها (بلو) یا داخل قلک اتوبوس ها (YRT) بقیه پول را پس نمی دهند. بلیط درجا 3.25 دلار آب می خورد در حالی که هر یک عدد بلیط از مجموعه بلیط های ده تایی 2.6 دلار قیمت دارد پس اگر مسافر گذری اتوبوس هستید بد نیست از این مدل بلیط ها همراه داشته باشید چراکه بر خلاف “مانتلی پس ها” تاریخ انقضاء ماهانه و سالانه هم ندارند و همیشه قابل مصرف هستند. به ازای پرداخت پول هم به شما یک برگه شبه بلیط یا ترانسفر می دهند (کلاً در مورد ویوا همه چیز درون ایستگاهی! است و در مورد YRT همه چیز درون اتوبوسی!)
نکته دیگر این که برای اتوبوس های ویوا نیازی به نشان دادن بلیط نیست و تنها لازم است که همراهتان باشد اما شخصیت والای انسانی خود را زمانی می توان نشان داد که مامورین مخصوص کنترل بلیط ناغافل سوار می شوند، درها را می بندند و نفر به نفر بلیط ها را چک می کنند. آن زمان است که اگر کسی بلیط تهیه نکرده باشد حسابش با کرام الکاتبین است. با احترام پیاده اش کرده، مشخصاتش را یادداشت و احتمالاً جریمه اش می کنند (فکر کنم 150 دلار). بنده چون آدم با شخصیتی هستم تا به حال برایم پیش نیامده والا بی تعارف برایتان تعریف می کردم چه بلایی بر سر اعتبار و آبروی آدم می آید! در مورد YRT هم که خود راننده ارائه بلیط، معتبربودن ترانسفر یا ریختن پول خردها را کنترل می کند.
توصیه می کنم بلیط های ولیدشده یا ترانسفرها را تا پایان مسیر با خود داشته باشید و دور نیندازید. حتی اگر تصور می کنید که تا دو ساعت بعد در منزل یا محل کار هستید و قصد رفتن به جای دیگر و استفاده از آن را ندارید بازهم دست راننده را در ارائه ترانسفر رد نکنید و بلیط های ولیدشده تان را دور نیندازید و تا دو ساعت بعد نگه دارید!!! به هر حال احتیاط شرط عقل است و در این کشور پرخرج اجبار به ارائه یک بلیط اضافه به هر دلیلی که باشد خیلی زور دارد!
تا قصه بعدی و ادامه داستان خوش باشید
نوشته های دیگر:
- نگارنامه
- خط اتوبوس
- حمل و نقل عمومی در تورنتوی بزرگ
- راهنمای کاریابی در کانادا (سلسله مقالات)
- از من نترس هموطن!
- اطلاعات لازم درباره مهاجرت به کانادا (روش ها، قوانین، مسایل جانبی)
نصب رایگان تولبار “مهاجران کانادا”
به اشتراک بگذارید!
فرم ارزیابی رایگان ما را با هر زبانی که می خواهید پر کنید!
